Jerry kijkt nauwelijks nog op van al die verwarde mannen in Utrecht

Uit het raam op mijn werkkamer zie ik een haveloos ogende man over de stoep richting het hostel snellen. Althans, ik meen zijn bestemming op te maken uit de voor junkies kenmerkende tred: voorovergebogen, met haastige pas, ondersteund door jachtige armbewegingen, blik op oneindig. En ik denk: verwarde man.

Lees verder